U skladu sa imperativnom normom Zakona o bankama, a na osnovu nalaza izvršene neposredne kontrole, Centralna banka Crne Gore (u daljem tekstu: Centralna banka) je dana 07.12.2018.godine uvela privremenu upravu u Atlas banci. Privremena uprava je uvedena u cilju sagledavanja mogućnosti stvaranja pretpostavki za dalji nastavak rada Atlas banke. Navedeno podrazumijeva realnu procjenu cjelokupnog stanja u kojem se nalazi banka i utvrđivanja potrebe za dodatnim kapitalom, kako bi se njen rizični profil doveo u skladu sa nivoom kapitala i poboljšala likvidna pozicija.
Preuzimanje upravljanja Atlas bankom od strane Centralne banke, posljedica je činjenja, odnosno nečinjenja postojećih akcionara koji su banku doveli u poziciju u kojoj se nalazi i ugrozili njen dalji nastavak poslovanja. Sve mjere koje privremeni upravnik preduzima su u skladu sa Zakonom o bankama, što podrazumijeva i nemogućnost banke da tokom moratorijuma preuzima nove obaveze, osim obaveza prema Vladi Crne Gore, Centralnoj banci i Fondu za zaštitu depozita. U konkretnom slučaju navedeno znači da banka ne može uzimati nove depozite i pozajmice osim od navedenih institucija. U prethodnom periodu je već data argumentacija da uvedeni moratorijum predstavlja prateću mjeru privremene uprave, kako bi se sačuvala imovina banke. Uvođenje moratorijuma posebno dobija na značaju imajući u vidu likvidnu poziciju Atlas banke u momentu uvođenja privremene uprave, a kao direktna posljedica pale garancije u korist kompanije Kaspija (15,2 miliona EUR) i blokade sredstva od strane Specijalnog držanog tužilaštva (63 miliona EUR). Tvrdnja da Atlas banka na svojim računima ima 100 miliona EUR likvidnih sredstava je u potpunosti neutemeljena, koja je i lako provjerljiva uvidom u bilanse banke koji su javno objavljeni, kao i činjenice da 63 miliona EUR predstavlju blokirana sredstva od strane Specijalnog državnog tužilaštva.
U dijelu rješenja koja su akcionari nudili u cilju naplate pale garancija na teret Atlas banke od 15,2 miliona EUR, Centralna banka je u direktnoj komunikaciji sa licem koje kontroliše navedene banke već ukazala da se navedeno potraživanje koje je formirano ne može obezbijediti nepokretnostima imajući u vidu da bi se na navedeni način dramatično kršio limit maksimalno dozvoljene izloženosti prema licu koje kontroliše banke. Naime, u slučaju prihvatanja navedenog prijedloga, izloženost prema navedenom licu bi, umjesto maksimalno dozvoljenih 20% sopstvenih sredstava banke, iznosila preko 200% sopstvenih sredstava. U skladu sa važećom regulativom, navedeno potraživanje bi u najvećem dijelu moralo da bude obezbijeđeno prvoklasnim kolateralom, odnosno novčanim depozitom ili dužničkim hartijama od vrijednosti odgovarajućeg kvaliteta.
PRIVREMENI UPRAVNIK
mr Tanja Terić